Griyegong Mediebal
Medieval Greek | ||||
---|---|---|---|---|
Ἑλληνική Ellinikí | ||||
Rehiyon | eastern Mediterranean | |||
Era | naging Modernong Griyego mula noong 1453 | |||
Pamilyang wika | Indo-European
| |||
Mga maagang anyo: | Proto-Greek
| |||
Sistema ng pagsulat | Greek alphabet | |||
Mga kodigong pangwika | ||||
ISO 639-3 | – | |||
|
Kasaysayan ng wikang Griyego (tignan din: alpabetong Griyego) |
![]() |
Proto-Griyego (c. 3000 BCE –1600 BCE)
|
Mycenaean (c. 1600 BCE –1100 BCE)
|
Sinaunang Griyego (c. 800 BCE –330 BCE) Mga dialekto: Aeolic, Arcadocypriot, Attic-Ionic, Doric, Locrian, Pamphylian, Homeric Greek, Macedonian
|
Griyegong Koine (c. 330 BCE –330 CE)
|
Griyegong Mediebal (330 CE–1453)
|
Modernong Griyego (mula 1453) Dialects: Calabrian, Cappadocian, Cheimarriotika, Cretan, Cypriot, Demotic, Griko, Katharevousa, Pontic, Tsakonian, Maniot, Yevanic
|
Ang Griyegong Mediebal na kilala rin bilang Griyegong Bisantino [1] ang yugto ng wikang Griyego sa pagitan ng Mga Gitnang Panahon noong mga 600 BCE at pagbagsak ng Constantinople noong 1453. Ang huling petsa aynagmamarka ng wakas ng Mga Gitnang Panahon sa timog-silangang Europa. Mula ika-7 siglo, ang Griyego ang tanging wika ng pamamahala at pamahalaan ng Imperyong Bisantino. Ang pag-aaral ng wikang Griyegong Mediebal at panitikan ay isang sangay ng mga pag-aaral na pang-Bisantino o Bisantinolohiya na pag-aaral ng kasaysayan at kultura ng Imperyong Bisantino. Ang Griyegong Mediebal ang ugnayan sa pagitan ng mga anyong sinauna at moderno ng wikang Griyego dahil sa isang panig, ang panitikan nito ay malakas pa ring naimpluwensiyan ng wikang Sinaunang Griyego samantalang sa kabilang panig, marami sa mga katangiang linggwistiko ng Modernong Griyego ay nagkakahugis na sa sinasalitang wikang Griyego.
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ "There is a pending petition for an ISO639-3 code of Medieval Greek: gkm". Sil.org. Tinago mula sa orihinal noong 2013-01-03.